Czy dasz radę to wymówić?

Niektóre wyrazy w języku hiszpańskim sprawiają ogromną trudność nie tylko nam - Polakom, czy innym obcokrajowcom, ale, jak się okazuje, i samym mieszkańcom Hiszpanii. Trzeba je co najmniej kilka razy przeczytać w myślach, zanim się je wypowie na głos, bo zwyczajnie nie jest się w stanie tego zrobić płynnie za pierwszym razem.

Takim wyrazem jest na przykład - supercalifragilisticoespialidoso. (czytaj - superkalifrahilistikoespialidoso) Jest to tytuł najpopularniejszej piosenki z filmu "Mary Poppins". Nie mam pewności co do tego, czy po przeczytaniu tego wyrazu trzy razy, za czwartym już udałoby się to płynnie wymówić.

Kolejnym wyrazem sprawiającym niemałą trudność w wymowie jest - pronunciacion. Najzabawniejsze jest jednak to, że oznacza on właśnie "wymowę". Ale co właściwie jest w nim takiego trudnego? W języku hiszpańskim ci, czytamy jak angielskie th (θ), czyli wymówimy to mniej więcej tak - pronunθiaθion. Inaczej pisząc - pronun(th)ia(th)ion. Kiedy wymawiamy ci, koniuszek języka umieszczamy pomiędzy zębami, czego efektem jest zabawny, nieco szeleszczący dla nas dźwięk. Niektórym dopiero po wielu latach ćwiczeń udaje się osiągnąć zamierzony efekt, więc nie jest to takie proste, jak mogłoby się wydawać. Nie zniechęcaj się, jeśli z początku będziesz pluć na wszystko wokół - jest to całkiem naturalne.

Ácido "desoxirribonucleico" (czytaj - desoksirribonukleiko), to po polsku kwas deoksyrybonukleinowy. Już w naszym ojczystym języku bardzo ciężko jest to niekórym wymówić, ale jak widać po hiszpańsku nie jest to wcale łatwiejsze. Zwyłaszcza, że trzeba mocno i wyraźnie zaakcentować podwójne "r" w środku wyrazu. a to może znacznie utrudnić całą jego wymowę.

Niektóre medyczne pojęcia są naprawdę ciężkie do wymówienia, tak jak, na przykad, wyżej wymieniony kwas. Kolejnym wyrazem z tej dziedziny jest "esternocleidomastoideo" (czytaj - esternokleidomastoideo), którego w języku polskim odpowiednikiem jest mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy.

"Viniste" (czytaj - biniste). Króciótki wyraz. Dlaczego więc tyle z nim problemów? Jest to odmieniony w drugiej osobie liczby pojedynczej czasownik venir, czyli przybywać w czasie przeszłym pretérito indefinido. Nie tyle uczącym się tego języka, co samym Hiszpanom sprawia ogromny problem zapamiętanie poprawnej formy tego czasownika. Często zamiast viniste, mówią veniste, prawdopodobnie poprzez skojarzenie z bezokolicznikiem venir. Może się zdażyć, że Hiszpanie wcale nie zauważą w tym błędu, bo niektórzy sami mogą być przekonani o poprawności formy veniste. Można porównać to do naszego zniknąć. Wielu bowiem do dziś ma problem - znikła czy zniknęła?

"Paralelogramo", (czytaj tak samo, jak jest napisane), czyli równoległobok. Można połamać sobie język, kiedy poplącze nam się "re" razem z "le". Wtedy naprawdę ciężko jest z tego wybrnąć. Coś jak nasza słynna "Jola lojalna". Jak ktoś opanuje poprawną wymowę tego wyrazu i wypowie go bezbłędnie co najmniej 10 razy z rzędu, to należy mu się szacunek :)

"Perdón" (czytaj tak samo, jak jest napisane, z naciskiem na o"), oznacza po polsku "przepraszam". I o dziwo, to nie Polacy mają z tym słowem problemy, tylko... Hiszpanie! Jest to dla nich zdecydowanie najtrudniejszy wyraz ze wszystkich. Dla wielu z nich to istny łamaniec językowy!

A skoro o łamańcach językowych mowa...

Na koniec krótkie zdanie, które pomoże sprawdzić Twoją wymowę hiszpańską i umiejętność radzenia sobie ze skomplikowanymi wyrazami w praktyce. Najzabawniejszy jednak efekt wystapi dopiero wtedy, kiedy postarasz się przeczytać to najszybciej, jak tylko możesz:

Nadie peca como Pepe peca, si alguien peca como Pepe peca, es porque Pepe les enseñó a pecar.

wymowa: Nadie peka komo Pepe peka, si algien peka komo Pepe peka, es porke Pepe les ensenio (nacisk na o) a pekar.

tłumaczenie: Nikt nie grzeszy, tak jak grzeszy Pepe. Jeśli ktoś grzeszy, tak jak grzeszy Pepe, to dlatego, że Pepe nauczyła ich grzeszyć.